Bir elif gibi yalnızım.
Ne esrem var ne ötrem.
Ne beni durduran bir cezmim…
Ne bana ben katan bir şeddem var.
Ne elimi tutan bir harf,
Ne anlam katan bir harekem…
Kalakaldım sayfalar ortasında.
Bir okuyan bekledim,
Bir hıfz eden belki.
Gölgesini istedim bir dostun, med gibi.
Sızım elif sızısı.
13 Ocak 2014
Genel Yorum bırakın
Bir Cevap Yazın